نایلون

نایلون یک ماده مصنوعی است که معمولا در تولید محصولات مختلف از جمله پوشاک، اثاثه یا لوازم داخلی و مواد صنعتی استفاده می شود. اولین بار توسط تیمی از شیمیدانان به رهبری والاس کاروترز در DuPont در دهه 1930 ساخته شد. نایلون به دلیل استحکام، دوام و مقاومت در برابر سایش شناخته شده است. همچنین سبک وزن است و خاصیت ارتجاعی بسیار خوبی دارد و برای طیف وسیعی از کاربردها مناسب است.

 

نایلون از پلیمری به نام پلی آمید ساخته می شود. این ماده از طریق یک فرآیند شیمیایی به نام پلیمریزاسیون ایجاد می شود که در آن مونومرها (مولکول های کوچکتر) با هم ترکیب می شوند تا زنجیره های طولانی از واحدهای تکرار شونده را تشکیل دهند. در مورد نایلون، مونومرهای خاص مورد استفاده از مواد پتروشیمی مانند زغال سنگ، گاز طبیعی یا نفت به دست می آیند. رایج ترین نوع نایلون که نایلون 6،6 نام دارد از اسید آدیپیک و هگزامتیلن دی آمین ساخته می شود. این مونومرها با هم واکنش نشان می دهند و زنجیره های پلیمری نایلونی را تشکیل می دهند. انواع دیگر نایلون را می توان با استفاده از ترکیبات مختلف مونومرها یا از طریق افزودن مواد افزودنی مختلف برای اصلاح خواص آن تهیه کرد.